-
1 insido
īn-sīdo, sēdī, sessum, ere1) садиться ( alicui rei и aliquid)i. in dorso equi QC и equo Vop — садиться на коня2) засесть, укорениться, оставаться, запечатлеваться (in animo C; in memoria C и memoriae Q)3) занимать, захватывать (i. tumulos, viam L)saltus ab hoste insessus L — ущелье, занятое противником4) располагаться, селиться, заселять (jugis V; реже aliquam rem: cineres patriae V) -
2 insido
in-sīdo, sēdi ( perf. insidi, Amm. 28, 6, 4), sessum, 3, v. n. and a., to sit down in or on, to settle on; constr. with dat. ( poet. and post-Aug.).I.Lit.A.In gen.:B.apes floribus insidunt,
Verg. A. 6, 708:inscia Dido, Insidat quantus miserae deus,
id. ib. 1, 719;volucres metuunt insidere ramis,
Luc. 3, 407. — With acc.:locum,
Stat. Th. 2, 151:apex insiditur astris,
id. ib. 2, 36:littera "i" sibi insidit, coniicit enim est ab illo jacit,
coalesces, Quint. 1, 4, 11:digitos membris,
sink into, Ov. M. 10, 257.—In partic., to occupy, keep possession of a place.(α).With dat.:(β).iniquis silvis,
Verg. A. 11, 531.—With acc.:II.tumulos,
Liv. 8, 24:Aventinum,
id. 9, 34:viam,
id. 21, 34:arcem,
id. 26, 44:collem,
Flor. 3, 23:ad itinera insidenda,
Liv. 24, 31:fauces,
id. 35, 11:saltus ab hoste insessus,
id. 7, 34:montes insessi,
Tac. A. 13, 39:quo jugum melius aptum cervicibus insidat,
may sit more closely on, Col. 2, 22, 2.—Trop., to be fixed, remain, be rooted in, adhere to:in memoria,
Cic. de Or. 2, 28:insedit in animo oratio,
id. Tusc. 2, 4:tibi insedisset suspicio,
id. Mil. 25:macula insedit in nomine,
id. de Imp. Pomp. 3: dum illa verba memoriae insidant, settle, i. e. remain fixed or rooted in the memory, Quint. 10, 7, 2. -
3 insido
īn-sīdo, sēdī, sessum, ere, intr. u. tr. in od. auf etwas sich setzen, -sich niederlassen, I) im allg.: in dorso (v. Reiter), Curt. – m. Dat., duobus sedilibus iunctis, Cels.: equo per festinationem, Vopisc.: arboribus navium (v. Vögeln), Augustin.: floribus (v. Bienen), Verg.: fastigio Capitolii (v. Bienen), Tac.: littera i sibi insidit, es können zwei i miteinander verschmolzen werden, Quint.: digitos insidere membris, sich eindrücken, Ov. – m. Acc., currum, Naev. fr.: locum, Stat.: apex fessis insiditur astris, die Gestirne ruhen auf usw., Stat.: insessum diris avibus Capitolium, Vögel haben sich darauf gesetzt, Tac.: horrendis insessa cubilia monstris, Stat. – II) insbes.: A) sich wo niederlassen, um da zu wohnen, iugis, Verg.: mit Acc., cineres patriae, Verg.: übtr., inscia Dido, insidat quantus miserae deus, Verg. – B) wo sich festsetzen, festen Fuß fassen, einen Ort besetzen, 1) eig., bes. als milit. t. t., m. Dat., silvis, Verg.: silvestribus locis, Liv.: m. Acc., tumulos, Liv.: viam, itinera, Liv.: arcem insedit milite, Tac.: insessae fauces Epiri, Liv. – v. Lebl., iugum cervicibus insidat, sitze fest auf dem Halse, Colum.: vapor insedit Apuliae, hat sich gelagert über usw., Hor.: semen in locis insedit, hat Wurzel gefaßt, Cic. – 2) übtr., sich festsetzen, sich fest einprägen, einwurzeln, im Perf. auch = tief sitzen, haften, in memoria, Cic.: in animo, Cic.: macula penitus iam insedit in nomine, Cic.: m. Dat., nec (dicta vitiose) insidere illi sinat, Quint.: utriusque clamor auribus insederat, beiden tönte in den O. nach, Plin. pan.: dum illa verba memoriae insidant, Quint.: absol., nam (cogitatio) penitus insederat, Cic. – / Formen eines Perf. insīdi in den Hdschrn. von Naev. com. 107. Sil. 5, 3 u. 12, 487. Tac. ann. 3, 61 u. 16, 27, wo man jetzt meist Formen vom Perf. insedi aufgenommen hat.
-
4 insido
īn-sīdo, sēdī, sessum, ere, intr. u. tr. in od. auf etwas sich setzen, -sich niederlassen, I) im allg.: in dorso (v. Reiter), Curt. – m. Dat., duobus sedilibus iunctis, Cels.: equo per festinationem, Vopisc.: arboribus navium (v. Vögeln), Augustin.: floribus (v. Bienen), Verg.: fastigio Capitolii (v. Bienen), Tac.: littera i sibi insidit, es können zwei i miteinander verschmolzen werden, Quint.: digitos insidere membris, sich eindrücken, Ov. – m. Acc., currum, Naev. fr.: locum, Stat.: apex fessis insiditur astris, die Gestirne ruhen auf usw., Stat.: insessum diris avibus Capitolium, Vögel haben sich darauf gesetzt, Tac.: horrendis insessa cubilia monstris, Stat. – II) insbes.: A) sich wo niederlassen, um da zu wohnen, iugis, Verg.: mit Acc., cineres patriae, Verg.: übtr., inscia Dido, insidat quantus miserae deus, Verg. – B) wo sich festsetzen, festen Fuß fassen, einen Ort besetzen, 1) eig., bes. als milit. t. t., m. Dat., silvis, Verg.: silvestribus locis, Liv.: m. Acc., tumulos, Liv.: viam, itinera, Liv.: arcem insedit milite, Tac.: insessae fauces Epiri, Liv. – v. Lebl., iugum cervicibus insidat, sitze fest auf dem Halse, Colum.: vapor insedit Apuliae, hat sich gelagert über usw., Hor.: semen in locis insedit, hat Wurzel gefaßt, Cic. – 2) übtr., sich festsetzen, sich fest einprägen, einwurzeln, im Perf. auch = tief sitzen, haften, in memoria, Cic.: in animo, Cic.: macula————penitus iam insedit in nomine, Cic.: m. Dat., nec (dicta vitiose) insidere illi sinat, Quint.: utriusque clamor auribus insederat, beiden tönte in den O. nach, Plin. pan.: dum illa verba memoriae insidant, Quint.: absol., nam (cogitatio) penitus insederat, Cic. – ⇒ Formen eines Perf. insīdi in den Hdschrn. von Naev. com. 107. Sil. 5, 3 u. 12, 487. Tac. ann. 3, 61 u. 16, 27, wo man jetzt meist Formen vom Perf. insedi aufgenommen hat.
См. также в других словарях:
TAENARIA — vulgo Capo Matapan Sophian. Capo Matna Gregorae, promontor. Peleponnesi, dividens sinum Messeniacum a Laconico, a Malea promuntor. 84. mill. pass. Suidas: Ταίναρον, ἀκρωτήριον Λακωνικῆς. Statius, Theb. l. 2. v. 32. Est locus Inachiae, dixerunt… … Hofmann J. Lexicon universale